Arıların Uçuş Özellikleri

Yeni bir araştırma bazı arıların uçarken rüzgârın yarattığı hava burgacına (türbülansa) karşı güçlü arka ayaklarını açarak hazırladıklarını gösteriyor.

Uçan hayvanlar üzerinde yapılan araştırmaların çoğunlukla basitleştirilmiş çevre koşullarında (durgun hava, düzgün hava akımları) yürütüldüğünü belirten bilim adamları, bu hayvanların beklenmedik hava akımlarıyla ya da rüzgârlı havalarla nasıl başa çıktıklarını daha yeni yeni araştırmaya başladıklarını belirtiyor.

Bu alanda yürütülen bir araştırma, bazı arıların uçarken rüzgârın yarattığı hava burgacına karşı güçlü arka ayaklarını açarak hazırladıklarını gösteriyor.

Araştırma, yiyecek aramak için her gün yüksek hızlarda onlarca kilometre uçan 10 farklı yabani orkide arısı türü üzerinde yürütülmüş. Yabani orkide arılarının erkekleri, çok büyük olan arka ayaklarının üzerine aromatik kokuları toplamaları ve bunları çiftleşme gösterilerinde dişileri etkilemek için kullanmaları ile tanınıyorlar.

Erkek yabani orkide arıları aromatik kokulara ulaşmak için çok ters hava koşullarının içinden geçmekte tereddüt etmiyorlar.

Araştırma, arıların Panama’nın sık ormanlarındaki yaşam alanlarında yürütülmüş. Bilim insanları, arıların en yüksek uçuş hızlarının değişik güçlerdeki hava burgaçlarıyla nasıl değiştiğini görebilmek için çok yüksek hızlı video kayıtlarından yararlanmışlar.

Yüksek hızlara çıktıklarında arıların bir yandan öbür yana doğru yuvarlanmaya benzer bir savrulma hareketi yaptığını, hava burgaçlarıyla başa çıkmak içinse arka ayaklarını açıp uzattığını gözlemlemişler.

Bu hareketin arının eylemsizlik momentini, dolayısıyla yuvarlanmayı da azalttığını belirten araştırmacılar bu hareketi dönmekteyken yavaşlamak için kollarını açan buz patencisinin hareketine benzetiyorlar.

Fakat bu güvenlik önlemi beraberinde yüksek bir bedel de getiriyor, aerodinamik sürtünme arttığından uçabilmek için gerekli güç yüzde 30 oranında artıyor ve arının uçuş performansı düşüyor.